Ik praat graag buiten mijn bubbel. Amerikanen niet. De kloof tussen de twee kampen is diep. En dat gaat niet veranderen. Lees verder Niemand luistert
Kinda racist
Over obers, ongepaste grappen en cola van Pepsi. Lees verder Kinda racist
Liefde voor de superintendent
Zo: voor het eerst een eigen huisje, een kleine studio in Chelsea. Een bijzondere plek met bijzondere buren. Maar het vreemdste is de conciërge. Lees verder Liefde voor de superintendent
Fietsen door de jungle
Steek een Amerikaan in een uniform en het wordt een klootzak; zet hem op een fiets en het wordt een totale idioot. Lees verder Fietsen door de jungle
De metrodaklozen
“God is watching,” zei een dakloze meneer met een vriendelijke glimlach als ik zeg dat ik geen lunch voor hem ga kopen. Ik moet wel weigeren – het aantal thuislozen dat mijn geld wil in deze stad is te veel voor een journalistensalaris.
De stad en de drank
Na een afwezigheid van een tijdje of wat wil ik weer gaan schrijven. Vandaag poging één: over een stad van alcoholisten.
“Oh, dacht je dat je redacteur werd?”
Na zes weken vakantie begon ik deze week bij RTL Z – en kreeg ik te horen dat mijn functieomschrijving er iets anders uitziet dan gedacht. Lees verder “Oh, dacht je dat je redacteur werd?”
Dag Telegraaf (en dag Sjuul)
Op de dag dat ik afscheid nam van mijn collega’s, was er nog een ander afscheid: dat van Sjuul Paradijs. Lees verder Dag Telegraaf (en dag Sjuul)
Colombia en de andere kant van het verhaal
Over drugs, cocktails en het zware journalistenbestaan. Lees verder Colombia en de andere kant van het verhaal
Kraken, kraken, kraken, wat een schitterend geluid
Alles verandert en Amsterdam dus ook: de krakers verdwijnen. Over yuppen, ontruimingen en gratis koffie voor de verslaggever. Lees verder Kraken, kraken, kraken, wat een schitterend geluid